Uncategorized

“Διαβητικό πόδι – περιφερική αγγειοπάθεια” απο τον Αγγειοχειρουργό Νικολάου Αχιλλέα !

Σε συνεργασία με τον Αγγειοχειρουργό ΑΧΙΛΛΕΑ Γ.  ΝΙΚΟΛΑΟΥ 
Master of Endovascular Techniques
nikolaouax@gmail. com • artiriafleva. gr

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Με τον όρο «διαβητικό πόδι» χαρακτηρίζονται όλες οι βλάβες των ποδιών διαβητικών ατόμων κάτω από τους αστραγάλους. Ως υψηλού κινδύνου χαρακτηρίζονται τα άτομα με νευροπάθεια (βλάβες στα αισθητικά νεύρα εξαιτίας του διαβήτη, με συνέπεια το άτομο να μην αντιλαμβάνεται τον πόνο) & περιφερική αγγειοπάθεια (που δημιουργείται λόγω της σοβαρής αρτηριοσκλήρυνσης). Δυστυχώς η κατάληξη δεν είναι πάντα καλή και ο ακρωτηριασμός δεν μπορεί πάντα να απο-φευχθεί. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντική η πρόληψηκαθώς και η σωστή εκπαίδευση του διαβητικού ασθενή πάνω στη καθημερινή φροντίδα των ποδιών του.
Έλκη ποδός
Το έλκος (= πληγή) είναι απλά ένα άνοιγμα στο δέρμα. Η άμεση αιτία είναι συνήθως ένας μικρός τραυματισμός στη γάμπα ή το πόδι, η οποία προκαλεί σχίσιμο στο δέρμα. Όμως, αν υπάρχει κάποιο υποκείμενο πρόβλημα, όπως είναι πχ η ανεπαρκής οξυγόνωση του δέρματος, η περιοχή του σχισίματος στο δέρμα δεν επουλώνεται και μπορεί ακόμη και να αυξηθεί σε μέγεθος. Έτσι δημιουργείται ένα χρόνιο ή άτονο έλκος.

ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΑΓΓΕΙΟΠΑΘΕΙΑ

 Ποιες οι αιτίες που προκαλούν το «διαβητικό πόδι»;
Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μια διαταραχή του μεταβολισμού του σακχάρου, του λίπους και των πρωτεϊνών, προσβάλλει κάθε όργανο αλλά οι κύριες εκδηλώσεις του συνοψίζονται σε μια χαρακτηριστική «τριάδα»:
1.  Νευροπάθεια
2. Αγγειοπάθεια
3. Μείωση αντοχής στις λοιμώξεις.

Τι είναι η αγγειοπλαστική με μπαλόνι και η τοποθέτηση stent:
Διαδερμική διαυλική αγγειοπλαστική με:  μπαλόνι [PercutaneousTransluminalBalloonAngioplasty] – όπως ονομάζεται ακριβέστερα –είναι η διαπλάτυνση ενός στενωμένου αγγείου με ειδικό καθετήρα που στην άκρη του έχει ένα μικρό μπαλόνι και που εισάγεται μέσα στον αυλό του αγγείου διαμέσου του δέρματος χωρίς να γίνει χειρουργική τομή. Η επέμβαση γίνεται συνήθως με τοπική αναισθησία. Αρχικά παρακεντάται μια αρτηρία με εύκολη πρόσβαση, όπως η μηριαία αρτηρία στη βουβωνική περιοχή, η βραχιόνια αρτηρία στο βραχίονα ή η κερκιδική στον καρπό. Προωθείται ένας καθετήρας προς την περιοχή του ενδιαφέροντος, γίνεται έγχυση σκιαγραφικής ουσίας και λαμβάνονται ακτινογραφίες (αγγειογραφία).
Κατόπιν γίνεται η αγγειοπλαστική με μπαλόνι, δηλαδή ο ιατρός φουσκώνει με αέρα το μπαλόνι μέσα στο στενωμένο αγγείο. Αυτό βοηθά να διευρυνθεί το αγγείο και να αυξηθεί η ροή του αίματος που περνάει μέσα απ’ αυτό. 
Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να γίνει τοποθέτηση ενός μεταλλικού stent (ενδονάρθηκα) μέσα στο αγγείο για υποστήριξη του τοιχώματός του ώστε να το διατηρήσει ανοικτό. Το stent είναι σωληνάκι με τοίχωμα σε μορφή μεταλλικού πλέγματος, συνήθως κατασκευασμένο από nitinol. Η απόφαση για χρήση stent ή όχι εξαρτάται κυρίως από τη θέση και τη φύση της βλάβης.
Η ακριβής εγχείρηση που θα γίνει εξαρτάται από τα συμπτώματά σας, τη γενική σας κατάσταση και το βαθμό της βλάβης των αρτηριών σας. Η παρακαμπτήριος επέμβαση ονομάζεται από το όνομα των αρτηριών που θα συνδεθούν, π.χ. αορτο-μηριαία, μασχαλο-μηριαία, μηρο-ϊγνυακή, μηρο-περιφερική.
Γενικά γίνεται τομή στο δέρμα στο επίπεδο ή κεντρικότερα της αρτηρίας που έχει την αποφρακτική βλάβη. Αφού παρασκευαστεί η αρτηρία εκτιμάται ο σφυγμός στο υγιές τμήμα της. Με αυτό τον τρόπο, ουσιαστικά επιβεβαιώνεται ότι η αρτηρία έχει τη δυνατότητα να παρέχει αρκετή ροή αίματος στο παρακαμπτήριο μόσχευμα που θα τοποθετηθεί και διαμέσου του οποίου θα γίνεται η κυκλοφορία του αίματος. Το μόσχευμα επιλέγεται ανάλογα με τον τύπο και τη θέση της εγχείρησης και μπορεί να είναι φλεβικό ή συνθετικό.
Ως φλεβικό μόσχευμα συνήθως προτιμάται η μείζων σαφηνής φλέβα σας, δηλαδή η φλέβα που βρίσκεται κάτω από το δέρμα από το πόδι χαμηλά μέχρι τη βουβωνική περιοχή. Τα συνθετικά μοσχεύματα είναι από πολύ ισχυρό υλικό είτε Dacron (πολυεστέρας) είτε PTFE (πολυτετραφλου-οραιθυλένιο) στο μέγεθος των φυσιολογικών αρτηριών.
Κατόπιν, ο χειρουργός κάνει και άλλη τομή στο δέρμα όπως απαιτείται, ανοίγει την αρτηρία περιφερικότερα της απόφραξης, και εμφυτεύει το μόσχευμα με την κατάλληλη τεχνική ράβοντάς το πάνω στην αρτηρία κεντρικά και περιφερικά της βλάβης.
Στο σχήμα φαίνεται η επιπολής μηριαία αρτηρία (κόκκινο χρώμα) με απόφραξη σε μεγάλο μήκος της. Για να γίνει παράκαμψη (bypass) αυτής της απόφραξης, χρησιμοποιείται με κατάλληλο τρόπο ένα τμήμα της μείζονος σαφηνούς φλέβας (μπλε χρώμα) που βρίσκεται κοντά στην αρτηρία και έχει παράλληλη διαδρομή με αυτήν. Τα βέλη δείχνουν την κατεύθυνση ροής του αίματος.
Ο αγγειοχειρουργός συνήθως ελέγχει την παράκαμψη με υπερήχους ή με αγγειογραφία μέσα στο χειρουργείο για διαπίστωση τυχόν προβλήματος.
Στο τέλος, όλες οι τομές ράβονται είτε με nylon ράμματα ή μεταλλικά clips, τα οποία αφαιρούνται μετά από 10-14 ημέρες, είτε με απορροφήσιμα ράμματα.