Από το 1978 ασχολούμαι με τη κτηνοτροφία . Ήταν οικογενειακή υπόθεση.Το 1897 όταν μπήκαν οι Τούρκοι από τη Λάρισα μάζεψαν τα ζώα και τα πήγαν στο Μωλο να μην τα βρουν οι Τούρκοι Από ανέκαθεν ήμασταν κτηνοτρόφοι. Ο ένας μου γιος ακολούθησε και αυτός. Να δούμε μέχρι που θα φτάσει.
Κτηνοτροφία στη Θεσσαλία
Στη Θεσσαλία έχουμε μεικτές εκμεταλλεύσεις. Κρεατοπαραγωγής ζώα έχουν μόνο στην Φωκίδα και δεν αρμέγουν καθόλου και είναι σε χειρότερη μοίρα από εμάς. Γιατί η τιμή του κρέατος είναι 3,70 τώρα το κιλό.
Σαν Θεσσαλία και πιο εξειδικευμένα στο νομό μας που στατιστικά έχουμε περίπου 132.000 αιγοπρόβατα μεικτής εκμετάλλευσης. 16.000 βοοειδή κρεοτοπαραγωγικής εκμετάλλευσης στον Όρθυ και στο Πήλιο, Κεραμίδι , Κανάλια και εκείνα δε μετακινούνται αλλά εδώ πέρα πάνε στο Βέρμιο.
Στην αιγοπροβατοπαραγωγή εντατικής και εκτατικής εκτροφής. Τα πιο λίγα σήμερα είναι εκτατικής με πιο ποιοτικό γάλα φυσικά. Την φετα την κέρδισαν τα εκτατικα αλλα την συντηρούν τα εντατικά. Γιατί ανά την Ελλάδα δεν μπορούμε να καλύψουμε . Η μετακίνηση των εκτατικών ζώων ενώ ήμασταν πολλοί τώρα μειωνόμαστε πολύ , ειδικά αυτοί που μετακινούμαστε εκτός νομού, Φωκίδα ,Πτολεμαΐδα και αλλού γιατί η δαπάνη είναι μεγάλη και σταμάτησαν τη μεταφορά. Στη Λάρισα που υπάρχει μεγάλη μετακίνηση άρχισαν με τα πόδια πάλι λόγω του οικονομικού. Εγώ για να μεταφέρω τα ζώα μου πλήρωσα 2,000. Η ελληνική πολιτεία δεν λαμβάνει καμία μέριμνα για να μας ενισχύσει.
Νέοι στην κτηνοτροφία
Εμείς τα παιδιά μας τα παίρνουμε από μικρά στη δουλειά με αποτέλεσμα να τα αγαπάνε τα ζώα και να μην σκέφτονται μόνο σαν επιχειρηματίες. Οι σύγχρονοι δεν είναι έτσι, νομίζουν ότι είναι βιομηχανία η κτηνοτροφία , εμείς της εκτεταμένης εκτροφής τον λέμε Ηρώδη αυτό που σκοτώνει τα αρνάκια μόλις γεννιούνται λόγω κόστους λέει. Εμείς δε μπορούμε να το κάνουμε αυτό γιατί τα αγαπάμε και θα τα μεγαλώσουμε με ότι κόστος έχει αυτό μέχρι να τα πουλήσουμε για κρέας.
Εγώ πιστεύω ότι ήμασταν καλύτερα κάποτε , οι παλιοί τηρούσαν κάποιους κανόνες παρόλη την αγραμματοσύνη που υπήρχε. Είχαν κανόνες που λειτουργούσαν σωστά. Εμείς οι έξυπνοι που μορφωθήκαμε πνευματικά κιόλας φτάσαμε να τα χαλάσουμε όλα.
Οι νέοι κτηνοτρόφοι της εντατικής εκτροφής θέλουν να φύγουν από το κλάδο . Η τιμή στο κρέας και στο γάλα μας κατέστρεψε.
Έτσι όπως έχουν τα πράγματα σήμερα δε θα παρότρυνα κανέναν νέο να γίνει κτηνοτρόφος εκτός αν φυσικά έχει κάποια σχέση με τον κλάδο και ξέρει τις δυσκολίες του. Όπως παιδιά κτηνοτρόφων ή ζωοτέχνες ή να χουν προϋπηρεσία δυο χρόνων τουλάχιστον και κατέχει το επάγγελμα γιατί είναι τόσο εύκολο να εντάξεις κάποιον στο κλάδο και τόσο εύκολο να καταστραφεί.
Ποια είναι τα προβλήματα στην κτηνοτροφία και υπάρχουν λύσεις γι’ αυτά;
Το πρόβλημα ξεκίνησε μετά την είσοδο στο ευρώ όπου τα κτηνοτροφικά προϊόντα συρρικνώθηκαν προς τα κάτω ενώ τα υπόλοιπα πήραν την ανιούσα 3 και 4 φορές. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό γιατί ο καταναλωτής δεν έχει καταλάβει την έννοια της επιδότησης γενικά γιατί φυσικά δεν τους έχει δώσει και κανείς να το καταλάβει. Η επιδότηση γίνεται για το καταναλωτή να κρατήσει το προϊόν σε καλή τιμή και να μην εκτροχιαστεί η κατάσταση.
Εγώ προσωπικά θα προτιμούσα να πουλήσω το γάλα μου και το κρέας μου σωστά παρά να πάρω την επιδότηση που δεν ανταποκρίνεται στα έξοδά μου.
Εξίσου πρόβλημα είναι και η μετακίνηση των ζώων καθώς και η πληθώρα του λύκου. Το 1987 που έφυγα από δω, στη Θεσσαλία και στον Όρθυ είχε λύκο ενώ στη Φωκίδα μέχρι το 1995 δεν είχε, τώρα έχει και η Πάρνηθα. Έχει γίνει ανεξέλεγκτο.
Το βασικό πρόβλημα είναι η ελληνοποίηση του κρέατος και του γάλακτος. Είναι κάτι που παλεύουμε καιρό να το κάνουμε.
Για το κρέας: Ζητάμε να μπει η προέλευση του κρέατος στην ταμειακή. Δεν φταίει ο έμπορος γιατί το τιμολόγιο γράφει προέλευση π.χ .Ρουμάνικη. Στο σφαγείο όμως παίρνουν ελληνική σφραγίδα. Εδώ αρχίζει η απάτη. Το παραστατικό είναι νόμιμο και πρέπει να συνοδεύει το προϊόν μέχρι τον καταναλωτή. Το πουλάει στον κρεοπώλη ως Ρουμάνικο με ελληνική σφραγίδα ωστόσο πωλείτε ως ελληνικό. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Ο καταναλωτής πρέπει να γνωρίζει τι αγοράζει και το κράτος να ελέγχει το ισοζύγιο αγοράς.
Στο γάλα είναι ακόμα πιο δύσκολο τα πράγματα. Το γάλα έρχεται νόμιμα εισάγεται νόμιμα αλλά το πρόβλημα είναι τι παράγεται με αυτό το γάλα. Αν παραγόταν ένα προϊόν που δεν είναι ΠΟΠ όπως το μανούρι δεν θα υπήρχε πρόβλημα αλλά παράγεται Φέτα και εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημα. Ήδη με το ΣΕΒ.ΓΑΠ (σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων Γάλακτος) και την πανελλήνια ένωση κτηνοτρόφων και την ομοσπονδία Θεσσαλίας στις οποίες είμαι και στις δύο έχουμε έρθει σε συνεργασία για να δημιουργήσουμε τη Διεθνή Διεπαγγελματική Φέτας η οποία θα προστατεύσει το προϊόν.
Ακόμα και δω έχουμε πόλεμο. Όπως είναι γνωστό υπογράφτηκε μια Συνολική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνίας με τον Καναδά γνωστή ως (CETA). Η CETA, έχει σκοπό κυρίως την κατάργηση των τελωνειακών δασμών με μια φιλική χώρα, η οποία αντιπροσωπεύει το 1,6% των εισαγωγών και το 2,0% των εξαγωγών της.
Μέσα στα προϊόντα που είχαν κατατεθεί είχαν βάλει και διάφορα τυριά. Την φέτα, τη γκοργκοντσόλα, το ροκφόρ και άλλα. Ενώ οι ιταλοί με τι παρμεζάνα που έιναι και η βασική τους παραγωγή δεν το δέχτηκε. Ενώ οι δικοί μας έβαλαν τη ναυαρχίδα των εξαγωγών μας , την φέτα, που ήδη φέρνει 400.000 συνάλλαγμα σε ευρώ. Ο Καναδάς δε πάει για τον εαυτό του αλλά εποφθαλμιά την αγορά της Αμερικής. Χάσαμε την αγορά έτσι. Έρχεται και άλλη τώρα από τη νότια Αφρική South Africa φέτα , που έχουν και πρόβατα εκεί θα χουμε μεγάλο πρόβλημα.
Μέσα στην Ευρωπαική ένωση δεν μπορούν να ονομάσουν κανένα προϊόν φέτα. Το πρόβλημα τώρα ξεκίνησε με το Καναδά γιατί ένα προϊόν ΠΟΠ όταν ξεφεύγει από ένα συγκεκριμένο χώρο παύει να είναι ΠΟΠ.
Η Διεπαγγελματική Φέτας ζητάει να αστυνομευθεί μέσα στην ελληνική επικράτεια και στο εξωτερικό η παραγωγή της φέτας. Δηλαδή να κερδίσουμε το brand nameκαι να πάρουμε προστιθέμενη αξία. Πρέπει να γίνουμε λίγο πιο αυστηροί στους κανονισμούς. Οι κανόνες υπάρχουν απλά πρέπει να τηρούνται. Όταν παραγγέλνεις μια χωριάτικη ο κανονισμός λέει ότι πρέπει να χει 70γρ φέτα όμως όλοι βάζουν λευκό τυρί. Με αποτέλεσμα να κάνουν δυσφήμιση για το προϊόν και στους ίδιους μας τους τουρίστες. Σε 5-10 θα τους άρεσε και θα το έπαιρναν και στη χώρα τους. Γύρω στις 30-50.000 τόνοι καταναλώνονται εκεί και θα ήταν φέτα. Και μόνο αυτό να καταφέρναμε θα χαμε απεμπλακεί. Γιατί από τους 120,000 τόνους που παράγονται στην Ελλάδα οι 40,000 τόνοι εξάγονται και οι 80,000 καταναλώνονται από την Ελλάδα αν πιάναμε και αυτούς τους 50,000 θα θέλαμε και άλλο γάλα.
Το εισαγόμενο γάλα είναι πρόβλημα. Όχι γιατί είναι παράνομη η εισαγωγή τους αλλά ο τρόπος ο οποίος χρησιμοποιείτε μας στοιχίζει. Εισάγονται 60,000 τόνοι γάλακτος πρόβειου το οποίο πάει για φέτα. Είμαστε πεπεισμένοι γι’αυτό . Με αποτέλεσμα να έχουν συρρικνώσει τις τιμές του ντόπιου παραγωγού. Από 1,05 αυτή τη στιγμή υπάρχει γάλα πρόβειο που πουλιέται για 85 λ το οποίο με πρόχειρους υπολογισμούς μπορεί να είναι το κέρδος της χρονιάς για έναν παραγωγό.
Άρα η κίνηση μας είναι αυτή με συνεχή πίεση προς το υπουργείο να προστατέψουμε το προϊόν Φέτα και κατ’ επέκταση το γάλα.
Αυτό επηρεάζει πολύ και τη Θεσσαλία αφού παράγουμε το 1/3 φέτας όλης της παραγωγής.
Προβληματισμοί
Αν σκεφτούμε και ιστορικά πως ξεκίνησε η κτηνοτροφία στην Ελλάδα θα δούμε και που είναι το πρόβλημα. Από τι πάσχει η Ελλάδα μας ; από τροφή και έτσι ξεκίνησε η βιομηχανοποιημένη παραγωγή κτηνοτροφίας για να βγάζουμε γάλα που δεν έιχαμε και κρέας, και τώρα σκέφτομαι είναι δυνατόν να ρημάζουμε τα πάντα και να εισάγουμε πάνω από το 50 % της τροφής μας σαν έλληνες. Εκεί είναι το πρόβλημα.
Αλλά με τη τιμή 3,70 στο κατσίκι και να πωλείτε στην Ιταλία 18 ευρώ το φτηνότερο δεν γίνεται. Το δε γάλα το πουλάω το κατσικίσιο 68λ και πουλιέται 2,38 στο μάρκετ. Γιατί ο καταναλωτής να μην μπορεί να το πάρει. Εμείς θέλουμε να δώσουμε κίνητρο σε όλους να παράξουν τροφή. Όταν θα έχουμε τροφή θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα πάντα. Αν είχαμε πάει σε άτακτη χρεωκοπία θα πέθαινε κόσμος από την πείνα από τη στιγμή που δεν υπήρχε συνάλλαγμα να εισάγουμαι τροφή .